Erakusketak
Christian Villamide: paisaia berridazten
Lugoko naturarekin eta lurraldearekin dugun harremanari buruzko hausnarketa.
Lugoko Galeria Néboak Cando a paspaia se fixo verba erakusketa hartzen du, Christian Villamideren (Lugo, 1966) bakarkako erakusketa, Paula Cabaleiroren komisarioa. Proiektua pertsonen eta natur ingurunearen arteko harremanaren inguruan dabil, eta arteak nola balio dezakeen proposatzen du askotan hondatuta dagoen lotura hori berrikusteko. Villamidek paisaiari buruz hausnartzen du ez ingurune idiliko gisa, baizik eta gure ingurunea nola ulertzen eta eraldatzen dugun agerian uzten duen eraikuntza kultural gisa.
Pintura, argazkilaritza, eskultura eta instalazioa bezalako diziplinak biltzen dituen ibilbidearekin, Villamidek naturaren eta artifizialtasunaren arteko etengabeko elkarrizketan ardaztutako lan multzoa garatu du. Bere lanak, egurra, burdina, marmola, zementua edo metakrilatoa bezalako materialez eginak, paisaiaren ideia tradizionalarekin hausten duten konposizioetan gorpuzten dira. Antón Castro kritikariak bere praktika gisa deskribatu du “pinturaren kontzeptuaren hedapena espazio errealago batera, non zentzumenak eta emozioak esperientzia artistikoan integratzen diren”.
[fitxategia42c60]
Maiatzaren 31ra arte bisitatu ahal izango den erakusketak garapen ekonomikoak eta egungo hazkunde ereduak natur ingurunea askotan ustiatu, planifikatu eta menperatu den lurraldea nola bihurtu duten aztertzen du. Errealitate horren aurrean, Villamidek, dena den arren, irauten duten bizimoduak ere erakusten ditu: hormigoiaren artean kimatzen den landaredia, hirigintzaren eraginari eusten dioten hondakin naturalak. Hausnarketarako, natura eta ingurumena aintzat hartzeko eta errespetuan oinarritutako elkarbizitzarako deia da. Aldi berean, basakeriaren aurrean emozioa pizteko eskaria da, kontenplaziora itzuli eta paisaiarekin harreman kontzienteago baten bila.
Kontzeptualismoaren eraginez, Villamideren lanak ikuslearekin komunikazio zuzena ezartzea du helburu, maila sozialean zein pertsonalean. Paisaia hitz egiten denean, beraz, espazio naturala kudeatzeko moduari begirada kritikoa planteatzen dio, eta harekin nola erlazionatzen garen berraztertzera gonbidatzen gaitu, maiz bigarren planoan geratzen denari balioa ematen dion istorio bisual bat eraikiz.
Interesatuko
zaizu
...
