Castellóko Cristina Babiloni artistak bere unibertso sinbolikoa Valentziako Bancaja Fundaziora ekartzen du Caleb erakusketarekin, azaroaren 20an irekiko dena eta 2026ko otsailaren 22ra arte ikusi ahal izango dena. Proposamenak hogeita hamar pieza inguru biltzen ditu —asko erakusketa honetarako espresuki sortuak—, materiaren, naturaren eta dimentsio espiritualaren arteko harremana ikertzen dutenak, Alicia Venturaren komisario-zuzendaritzapean.
Proiektuak Babiloniren sormen-kezka nagusiak nabarmentzen ditu: gizakien eta ingurune naturalaren arteko lotura, eta materiaren, argiaren, kolorearen eta ehunduren arteko elkarrizketa, bere praktika artistikoaren oinarri diren elementuak. Aurkezpen-ekitaldian Bancaja Fundazioko presidente Rafael Alcónek, Alicia Ventura komisarioak eta artistak berak parte hartu zuten.

Erakusketa, formatu ertain eta handiko lanez osatua, pintura, eskultura eta instalazioa integratzen dituen ibilbide bat osatzen du, zati handi bat profesionalki egindako piezen artean. Pintura bere ekoizpenaren erdigunea izaten jarraitzen duen arren, Babilonik beste diziplina eta objektu artistiko batzuekin ere lan egiten du. Bere hizkuntza bisuala estetika materiala eta ia "brutalista" duten materialekin eraikitzen da —arpillera, harea, kartoia, metakrilatoa eta zeramika industriako elementuak—, materiala bere istorio propioan eraldatzen duten collage tekniketan erabilia. Bere paleta bizi eta biziak paisaia natural murgiltzaileak birsortzen ditu, itsas hondoetatik eta ozeano munduetatik hasi eta lurralde bolkanikoetaraino, gizakien eta naturaren arteko harreman sakon eta hauskorra aztertzeko helburuarekin. Arlo profesionalean, artistak bere lana Madril, New York edo Andorra bezalako nazioarteko tokietan erakutsi du, eta ARCO Madril bezalako azoketan parte hartu du, beti jasangarritasunarekiko eta planetarekiko dugun menpekotasunari buruzko hausnarketarako konpromiso sendoarekin.

Caleb lanean, natura kontenplaziora gonbidatzen duen kontakizun bisual baten erdigune bihurtzen da. Itsas mundua eta ozeanoaren hondoa —bere azken ibilbidean eragin errepikakorrak— birformulatuta agertzen dira arpillera, harea, akriliko, kartoi eta zeramikaz sortutako ehundura eta erliebeen bidez, baita metakrilatoarekin egindako esplorazio berrien bidez ere. Material hauekin, Babilonik bere ekosistema propioa eraikitzen du, bere irudimena elikatzen duten forma organikoz betea.
Erakusketak artistaren azken lanak ere biltzen ditu, lurraren, sumendien eta material geologikoen indar telurikoan inspiratuta, morfologia berriak eta dinamismoz betetako paisaiak sortzen dituztenak.