Amabitxi eta Etxekotasuna Xevi Bayona artista eta arkitektoak Bartzelonako Mies van der Rohe Pabiloian sortutako esku-hartze artistikoa da. Xevi Bayonaren Amabitxi proiektua esanahi pertsonal eta emozional batez betetako instalazio artistikoa da. Izenak Josefina Camó Vallsi egiten dio erreferentzia, Pepi ezizenez ezaguna, artistaren izeba eta amabitxi zenari. Lan hau omenaldi intimo bihurtzen da, baina baita memoriari, eguneroko bizitzari eta etxeko bizitzari buruzko hausnarketa kolektibo bat ere.

Amabitxiaren epaiketa eta Xevi Bayonaren etxeko ondasunak
Sorkuntza hau abuztuaren 17ra arte ikusi ahal izango da, non ohea, lanpara, beroki-euskarria edo mahai eta aulki multzoa bezalako objektuak Bartzelonako pabiloi ikonikoaren sabaian egongo diren, hiri ikusezin bat balitz bezala. Zer etxekotasun izan dezake Pabiloiak galderatik abiatuta, Bayonak objektu hauek mugitzen ditu ekintza poetiko eta probokatzaile batean, non etxekotasunari, espazioari eta memoriari buruzko hausnarketa mantentzen den.
Amabitxia ez da omenaldi pertsonal bat bakarrik; barrura begiratzeko gonbidapena ere bada, objektu xumeenetan istorioak kontatzeko, denbora atxikitzeko eta identitateak ehuntzeko gaitasuna aitortzeko. Ahazteko joera duen mundu bizkor batean, lanak gauzetan oraindik oihartzuna duenari entzutera gonbidatzen gaitu.

Amabitxiaren epaiketa eta Xevi Bayonaren etxeko ondasunak
Hutsik eta biluzik, eguneroko objektuen kontraste bat, begiradez, zatiketa sinbolikoz eta goitik beherako irakurketaz betetako konposizio horizontal bat eraikitzen dugu. Xevi Bayonak aldi baterako mugimendu bat sortzen du Pabiloian bizitzeko.
Xevi Bayona Camó Oloten bizi den arkitekto eta sortzailea da, arkitektura, artea, paisaia eta instalazio iragankorrak gurutzatzen dituzten proiektuetan espezializatua. Bayonak esperimentazioa, kritika hausnarkorra, emozioa eta interpretazioa eta diziplina arteko sinergiak ditu helburu.

Amabitxiaren epaiketa eta Xevi Bayonaren etxeko ondasunak
Mies van der Rohe Pabiloiko esku-hartze programa
Mies van der Rohe Pabiloian egindako esku-hartzeek proposamen paregabea osatzen dute hiriaren panorama kulturalaren barruan. Erakusketa soilak izateaz harago, ekintza artistiko eta kontzeptual hauek Pabiloiaren arkitektura ikonikoari emandako erantzun bizi eta dinamikoak bihurtzen dira, haren esanahia aktibatuz eta baliozkotasuna berrituz.
Hainbat diziplinatatik abiatuta —artetik eta arkitekturatik hasi eta performance, argi eta instalazioraino—, hautatutako proposamenek elkarrizketa kritiko eta sentikorrak ezartzen dituzte espazioarekin. Irakurketa modernoak dira, adituen ezagutzatik eta ikuspegi sortzaile batetik abiatuta, Pabiloiaren ondare-balioa azpimarratzen dutenak, ideien, hausnarketaren eta esperimentazioaren leku gisa.
Esku-hartze programa honek ez du espazioa berraktibatzen bakarrik, baizik eta Pabiloia eszenatoki bizidun gisa sendotzen du, bere ondare arkitektonikoa zalantzan jartzen, ospatzen eta zabaltzen duten narratiba berriei eta ikuspegi garaikideei irekita.