Marisa Gonzálezek indar osoa hartzen du Madrilgo Reina Sofia Museoan aldi baterako erakusketa ikusgarri batekin. Eta bere garaia baino aurrerago doan artista gisa egiten du hori, ikuspegi generatibo batekin -hau da erakusketa antologikoaren izenburua-, irudien erreprodukzioaz gain, sorkuntza artistikoaren eta komunikazio-teknologiaren arteko konbinazio bat sortuz.
Bere ibilbide artistikoaren berrikuspenetik abiatzen den bidaia bat, argazkilaritza, fotokopia, bideoa edo ordenagailua bezalako lan bereiziekin. 2023an Arteen Velázquez Saria irabazi zuen Bilboko artistak, 81 urterekin, etengabeko lana jarraitzen du Madrilen, eta bere estudioak ez du artista handi baten lana bakarrik erakusten, baita bere unibertso estetiko eta intelektual osoa ere.
Sala de controles (Hijos de P...), 2003-2004, col·lecció de Marisa González
Manuel Segadek, Reina Sofia Museoko zuzendariak, azaldu du zor bat izan zela erakusketa hau sortzea, baina baita ere Marisa Gonzálezen ibilbidearen aitortza bat dela artistaren unibertso estetikoaren barruan, feminismoari, emakumeen aurkako indarkeriari, zentral nuklearren aurkako oposizioari, lan-esplotazioari edo ekologiari egindako ekarpena ahaztu gabe. 1986an museoaren inaugurazio erakusketetako bat, Prozesuak: Kultura eta Teknologia Berriak, komisario izan zen artistak aitortzen du artelan orok urteak irauten duela eta erakusketa honekin bere lan guztiaren irudikapen txiki bat da.
Bost hamarkadako lana, sorkuntzak, ideiak, hogei serie eta proiektu, Violeta Janeiro Alfagemeren komisariotzapean. «Marisa Gonzálezek bere metodo propioa sortu du, berehalakotasunean, zorian, saiakeran eta akatsean oinarritutako hizkuntza eta protagonismoa», azaldu du Reina Sofia Museoko erakusketaren komisarioak. Museoa irailaren 22ra arte bisitatu ahal izango da, eta ondoren urriaren 29tik aurrera Bilboko Azkuna Zentroa - Alhóndigara bidaiatuko du.
Vista de l'exposició Marisa González. Una manera de fer generativa. Arxiu fotográfico MNCARS
Erakusketak ikuslea geldiaraziko du 1975-77ko La descarga, 2010-2013ko Elles, filipines projects edo 2004-2008ko Nuclear Lemóniz bezalako lan indartsuekin. Garrantzitsua izango da, halaber, 1993an Madrilgo Arte Ederren Zirkuluan sortutako Estació Fax/Fax Stations instalazioa aztertzea, non artistak artisten arteko dinamika komunitarioagoa, lehiakortasun gutxiagokoa eta horizontalagoa sustatu zuen.
Hirurogeita hamarreko hamarkadako sistema generatiboen lanak Marisa Gonzálezek Estatu Batuetan, zehazki Chicagon, egindako lanera transferitzen dira. Erakusketaren ia hasiera da eta bertan bere ibilbideko lan gakoekin elkarrizketa bat sortzeko aukera izango da, irudi anitzen prozesu bat baitago efektu bisual, kolore eta ehundura desberdinak lortzeko. Erreprodukzio-teknologia berri hauek Bilboko artistari aldaerak, biderketak eta zatiketak sortzeko aukera eman zioten. Marisa Gonzálezen elementu bakoitzak istorio bat kontatzen du eta ikuslea une estimulatzaile eta hausnarkorrez betetako lan baten aurrean aurkituko da.