Ia hamasei urteko lanaren eta erreforma integral baten ondoren, Banyolesko Eskualdeko Arkeologia Museoak berriro ireki ditu ateak, diskurtso guztiz berritu batekin, ibilbide irisgarriago batekin eta 1.600 pieza baino gehiagorekin ikusgai -horietako batzuk argitaratu gabeak-, gizakien eta Pla de l'Estanyko lurraldearen arteko harremana ilustratzen dutenak.
Museoaren eraldaketak ikerketa, museografia-diseinu eta edukien eguneratze prozesu luze baten amaiera da, eta MACB berria Kataluniako giza eboluzioa ulertzeko erreferentziazko espazio gisa kokatzen du. Proiektuak emozioa eta ezagutza uztartzen dituen museografia baten aldeko apustua egiten du, eta lurraldearen identitatearekiko eta errealitatearekiko konpromisoa berresten du.

Erakusketaren istorioa ideia zentral baten inguruan biratzen da: giza komunitateek Pla de l'Estanyko ingurune naturala nola elkarreragin, egokitu eta eraldatu duten erakustea milaka urtetan zehar. Hari komun hori hainbat eraikin historiko - Pia Almoina, Can Paulí eta Can Fornells - elkartzen dituen "eraztun" museografiko baten bidez artikulatzen da, jatorrizko arkitektura arretaz mantenduz.
Erakusketa iraunkorra bost arlo kronologiko nagusitan antolatuta dago, paleontologiatik Erdi Aroraino, eta zeharkako gaiak biltzen ditu, hala nola klima, sinesmenak, eguneroko bizitza, ekonomia eta kokalekuen bilakaera. Emaitza publiko mota guztientzat diseinatutako bidaia inklusibo eta irisgarria da, iraganarekin elkarrizketan aritzeko gonbidapena egiten duena oraina hobeto ulertzeko.

Espazio berri hau hamarkadetako ikerketa arkeologiko, indusketa eta kontserbazio lanen emaitza da, baita kulturarekiko konpromiso sendoaren emaitza ere, identitatearen, gizarte-kohesioaren eta lurralde-proiekzioaren eragile gisa. Museoak 950.000 pieza baino gehiagoko bilduma bikaina gordetzen du, eta horietatik 1.600 inguru erakusketa iraunkor berriaren parte dira. Horietako asko lehen aldiz erakusten dira eta beren balio zientifikoagatik eta beren pisu sinbolikoagatik nabarmentzen dira.
Pieza berezienen artean, milioi bat urteko katu-sable-hortzdun burezur bat aurki ditzakegu, Katalunian aurkitutako Homo sapiens burezurrik zaharrena, Banyoleseko masailezurra, Europako Neolitoko arkurik zaharrena, grafitiak dituzten hainbat material iberiar, V. mendeko larruzko oinetako bat —Iberiar penintsulan ondoen kontserbatutako erromatar oinetakotzat hartzen da eta azken aurkikuntza nabarmenenetako bat, 2020an aurkitua— edo Erdi Aroan berrerabilitako erromatar teila bat, monje baten inskripzioa duena.

Banyoleseko masailezurra, 140 urtez Alsius farmazia historikoan gordeta egon zena, museoko pieza izar handienetako bat bihurtu da orain.